Hai que ver canto sofremento até chegar a ser bolboreta. Hoxe estoupei duas orugas no meu xardín, unha negra longa e outra verde marujita. Non vexas como lámpan as condenadas. Tamén me fixei como cantaruxaba unha delas ao caer ó chan.
Un día terei que subir até as cañadas do Teide, deseguro que alí poderei fotografiar algunhas bolboretas, pois por estos bajios con tanto turista non vexo máis que bolboretas andantes.
Unha aperta, Xisbe.